De Minister Ter Horst, de politiebonden, het Korpsbeheerdersberaad, het Openbaar Ministerie en de Raad van Korpschefs in oprichting Hoax

foto: een vertrouwd beeld

Als je het mij vraagt, is Nederland zo’n beetje het enige land ter wereld waar ze een Landelijk Protocol Geweld tegen Politieambtenaren hebben. In alle andere landen krijg je gewoon stevig op je lazer als je de moed hebt om een politieagent te slaan. Maar ja, het is in dit land ook wel een beetje verwarrend. Je mag hier namelijk iedereen in elkaar slaan. Je mag mensen gewoon beroven, uitschelden, beledigen enz. Het slachtoffer mag wel aangifte gaan doen, maar of het ooit daadwerkelijk zover komt dat zijn aangifte wordt opgenomen is weer een heel ander verhaal. Ik heb het zelf nog nooit meegemaakt, tenminste. Ik heb het er al vaker over gehad.

Maar Minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, de politiebonden, het Korpsbeheerdersberaad, het Openbaar Ministerie en de Raad van Korpschefs in oprichting hebben nu overeenstemming bereikt over het Landelijke Protocol Geweld tegen Politieambtenaren. Verbaal en fysiek geweld tegen de politie wordt niet getolereerd en krijgt altijd een gevolg. Ja ja, als je nou smeris zegt, dan weet je wat je te wachten staat. Er wordt altijd proces-verbaal opgemaakt en aangifte gedaan. Zeker, ze weten wel hoe ze een aangifte moeten opnemen, alleen hebben ze er meestal geen zin in. Ze moeten dan Peter R. de Vries’ twee vingers uit hun neus halen en aan het werk gaan. Dat is vervelend. Nou ja, behalve als het voor hen zelf is, natuurlijk.

Vervolgens moeten ze van Minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, de politiebonden, het Korpsbeheerdersberaad, het Openbaar Ministerie en de Raad van Korpschefs in oprichting de verdachte opsporen en ook nog vervolgen en als ze schade hebben geleden, gaan ze dat verhalen op de verdachte. Ze gaan ieder incident melden en registreren en dan ook nog eens evalueren. Tjemig de pemig, ik wordt al moe als ik het op moet schrijven, laat staan dat ik het zou moeten doen. En dan ben ik gewend om dingen aan te horen, te lezen én op te schrijven. Onze politiemannen en –vrouwen zijn dat niet. Zij waren gewend om van achter hun bureau een beetje interessant te kletsen en eventuele slachtoffers van misdrijven de deur uit te zwetsen. Als iemand ze uitschold, dan zeiden zij “Foei!” en daar kon de dader het mee doen. Als een agent(e) werd geduwd of geslagen, dan wezen alle collegae naar elkaar, mekkerden dat ze onheus waren behandeld en dan wezen ze naar de doofpot, die een prominente plaats in ieder kantoor had. De rust keerde weer en iedereen zat geweldig mooi en stoer te zijn in zijn nietszeggende uniform. Behalve de agent(e) die net voor Hondenl** of K**wijf was uitgescholden. Die zat overspannen thuis, of bij slachtofferhulp.

Minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, de politiebonden, het Korpsbeheerdersberaad, het Openbaar Ministerie en de Raad van Korpschefs in oprichting komen nu opeens roet in het eten gooien. Nu moeten zij opeens processen verbaal opmaken, aangiftes opnemen, daders opsporen en vervolgen, alles registreren en dan evalueren. Al betreft het alleen maar de agent(e) zelf of een collega, je zou er bijna medelijden mee krijgen. Bijna, want aangezien je ze toch al nooit buiten ziet, is de kans klein dat hen geweld wordt aangedaan en dus zullen die twee vingers sporadisch uit de politieneuzen worden gehaald. Hoewel Minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, de politiebonden, het Korpsbeheerdersberaad, het Openbaar Ministerie en de Raad van Korpschefs in oprichting even anders deden geloven, verandert er dus helemaal, maar dan ook helemaal niets.

Welterusten Minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, de politiebonden, het Korpsbeheerdersberaad, het Openbaar Ministerie en de Raad van Korpschefs in oprichting.
En tuig van de richel, schorriemorrie, geteisem, voetbalsupporters: handen af van onze hulpverleners! Dat dan weer wel.