IJdele hoop, dat was wat ik had toen ik om 20:30 uur voor de buis zat en Waar is Elvis begon. Elvis krijgt al jaren veel te weinig aandacht op de Nederlandse televisie. Hij heeft prachtige songs gemaakt en natuurlijk is Suspicious Minds daar een van. Zoals gewoonlijk ging ook deze show voornamelijk over hits als Return to Sender en That’s allright mama. Elvis heeft echter nog veel meer moois gezongen. Neem bijvoorbeeld They remind me to much of you, She thinks I still care, It’s easy for you, Ain’t it funny how time slips away en nog heel veel meer. Niet echt hitparadespul, maar daarom niet minder mooi.
Ben je geen fan, dan ken je dit soort nummers waarschijnlijk niet en dat is nou net wat zo jammer is. Het is jammer dat een show als Waar is Elvis daar niet op is ingesprongen, maar misschien gaat dat nog gebeuren. Het is die andere kant van de King die de buitenstaander gewoon eens moet zien en horen.
Jammer is het ook dat Gordon, die naar mijn bescheiden mening al teveel aandacht op de Nederlandse TV krijgt, er weer de nationale Gordon show van probeerde te maken. Dat was waarschijnlijk omdat hij helemaal niet zeker van zijn zaak was. Daarom moest hij zijn “humor” weer uit de kast halen. Als je dan roept dat Suspicious Minds je meest favoriete Elvis nummer is, is het toch niet teveel gevraagd dat je de tekst ook kent als je het op TV gaat zingen.
Jamai bracht het er beter af en was veel te weinig aan het woord. Wat mij betreft had hij het programma in zijn eentje mogen presenteren. Deze jongen heeft een beter gevoel voor humor, een bescheiden gevoel voor humor dat anderen niet te kakken zet en niet overheerst.
Als je Gordon zijn gang laat gaan, wordt dit programma net zo’n flop als The Singing Bee.
Geef Jamai vrij spel en het wordt leuk en interessant.
Als men dan ook dat clowneske Elvis imitatiegedoe achterwege laat, zou het zomaar een leuke en interessante show kunnen worden. Laat die nep Elvissen nou eens thuis.
De twee finalisten deden in ieder geval hun best, maar kwamen niet tot hun recht. De liedjes die zij moesten zingen werden ingekort. Laat gewone mensen op hun eigen manier, met hun eigen stem hun eigen interpretatie aan geweldige Elvis songs geven en laat meer Elvis beelden daar tussendoor zien en nogmaals, dan heb je een boeiend programma.
Paul de Leeuw, die het programma produceert zou zichzelf ook eens van een andere kant kunnen laten zien. Zoals ook hij hele mooie liedjes kan maken, zou hij hier een prachtig programma kunnen neerzetten en de vele Nederlandse en Vlaamse fans een heel groot plezier kunnen doen. Nu krijg je als liefhebber weer het idee dat je als Elvis fan niet helemaal goed bij je hoofd bent. Elvis zong nietszeggende nummers en zag er belachelijk uit, zo lijkt het.
Elvis is echter niet voor niets een legende. De King had tot op zijn laatste live show een dijk van een stem. Hij was dan ook de enige, niet te imiteren en niet te evenaren. Vorig jaar was hij nog de best verdienende artiest ter wereld. 41 miljoen haalde hij binnen. En dat terwijl hij deze maand net zo lang dood is als hij geleefd heeft; 42 jaar. Zijn nagedachtenis verdient beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten