vrijdag 26 juni 2009

The King is Dead

Als iemand aan het begin van ons 9 km lange dorp overlijdt, zal dat net zoveel indruk op mij maken als wanneer Michael Jackson het hoekie om gaat.
Enige verschil is dat ik daar dan niet constant mee word lastig gevallen!

Het begint al de avond van 25 juni. Bastiaan Ragas moet worden geïnterviewd over Elvis bij KVB. Dat werd echter even opzij geschoven door het nieuws dat Michael Jackson is opgenomen in het ziekenhuis. Tot twee keer aan toe zelfs. Het journaal doet daar nog een schepje bovenop. Onze verslaggever in LA: “We weten dat hij is opgenomen, verder weten we niets.”
Erik Mouthaan voordat hij op het vliegtuig naar LA stapt: “We weten nog niet precies waaraan hij is overleden. Maar dat hij dood is is zeker.” We gooien er een luchtopname van het ziekenhuis van LA tegenaan. Radio 538 vanmorgen; de hele morgen “Ben”, gezongen door een keur van andere oninteressante artiesten en dan hoor je verder de hele ochtend Michael Jackson hier, Michael Jackson daar. Collega’s vragen de hele dag of ik het al gehoord heb. Ik wil het niet meer horen!

Leden van het gilde van plastische chirurgen en nog een paar mensen die in het Thrillertijdperk zijn blijven hangen hebben kaarten voor zijn 50 concerten in London gekocht. Tegen die mensen zou ik willen zeggen: This is it! Die man heeft na Bad niets meer gepresteerd, behalve met buiten het raam hangende kindertjes en ander kindernieuws in het nieuws te komen. En nou maar hopen dat je je geld weer terug krijgt.

Michael Jackson is dood. Over de doden niets dan goeds, maar volgens mij verkeerde deze man al jaren in staat van ontbinding en had hij zelfs al de kleur onder die marmottenpruik. Zijn hart hoefde dan ook alleen nog maar te stoppen.
Ondertussen komt de geruchtentrein al op gang: Jackson heeft vijftig concerten gepland, die allemaal zijn uitverkocht en vervolgens laat hij zich dood verklaren.
Ik verzin het niet! Net als bij Elvis moeten we nu de komende 50 jaar gaan horen: Michael Lives!
Dat zou betekenen dat hij zich op dezelfde eenzame hoogte als Elvis waant. Hij heeft zichzelf tenslotte ook ooit tot King of pop uitgeroepen. De King of Pop, laat me niet lachen. Elvis leidde ook een zielig leven, maar hij is tot zijn laatste snik tenminste nog de legende gebleven.
Jackson was tot zijn laatste moment tot een dieptepunt van zijn hoogtepunt weggezakt. Zo getuige de laatste persconferentie die hij in London gaf. Te triest voor woorden hoe deze man met zichzelf en zijn fans omging. Overigens had Elvis nog de mogelijkheid om, zou hij nog in leven zijn, plastische chirurgie toe te laten passen om volledig onherkenbaar verder te kunnen leven. Dat lijkt me bij Jackson sowieso niet meer mogelijk.

Nee hoor, alsjeblieft geen Michael lives, maar The King is dead! Long live the King! Mij benieuwen wie ze nou weer met die nietszeggende titel gaan opzadelen, want dat heeft Jackson er tijdens de laatste jaren wel van gemaakt.




Geen opmerkingen: