De Deense Kip Op Oorlogspad

Dit weekend stond bij ons thuis in het teken van de Tour de France. Jaren lang was de Tour een saaie bedoening. Je wist vanaf dag 1 al wie hem zou gaan winnen (Armstrong). Op zich knap, maar wel saai. De naam van de winnaar van vorig jaar moesten wij elkaar schuldig blijven. Zijn naam, Floyd Landis, moest ik opzoeken. Hij ging meteen na de Tour van 2006 roemloos ten onder door een dopingschandaal.

Wij waren toch wel een beetje trots en blij dat dit jaar een renner van de Nederlandse Rabobankploeg in het geel reed, ondanks dat het een Deen is. Het leek echter van korte duur, omdat Rasmussen nou eenmaal geen tijdrijder is. Sterker nog, hij heeft bijna lachwekkende tijdritten gereden.
Eerlijk gezegd verwachtten wij net als velen dat Rasmussen uit het geel gereden zou worden, want zaterdag stond een tijdrit op het programma.

In Denemarken maakte men echter een domme fout. Men schorste Rasmussen omdat hij twee maal onvindbaar voor een eventuele dopingcontrole bleek. Men moet ten alle tijden weten waar je uithangt, zo schijnt het. Nu schijnt verzuimen te vertellen waar je bent de eerste twee keer nog niet eens strafbaar te zijn. Pas bij de derde keer wordt hij positief beschouwd en ligt hij uit de roulatie. Echt slim is het natuurlijk niet van de gespierde Deense spijker. Hij is heel erg bezig met zijn lijf en zijn materiaal, om zo licht mogelijk te zijn. Schroefjes worden afgevijld en weet ik wat hij allemaal doet om zijn gewicht en dat van zijn fiets te beperken. Ik verwacht dan ook niet dat hij al zijn moeite op het spel wil zetten door doping te gebruiken, of de indruk te wekken dat hij doping gebruikt.

Hij had zijn waarschuwing echter al in juni gehad, dus waarom moesten de Denen het nu pas in het nieuws brengen? Net nu hij in het geel rijdt. Ik denk dat iemand in Denemarken een beetje mediageil werd. Voor Rasmussen was het echter een goede stimulans. Of zou de Deense bond het juist daarom nu pas hebben gedaan? Dan zou het een slimme zet geweest zijn. Collega Millar deed er nog een schepje bovenop door in de krant te zeggen dat De “Deense Kip” tijdens de tijdrit aan alle kanten voorbij zou worden gereden en dat hij na de tijdrit niet meer in de top 10 zou voorkomen. De "Arme Deen Rasmussen", zoals Millar hem noemde, zal beiden wel erg dankbaar zijn.

Rasmussen ging namelijk als een speer. Misschien was hij getergd. In ieder geval had hij het parcours ter training met Erik Dekker gereden. Dekker vertelde hem hoe een tijdrit gereden moest worden en die weet waar hij over praat, niet waar? Het heeft geholpen. Hij reed Valverde in razend tempo voorbij. Rasmussen werd elfde en bleef in het geel.

Zondag, tijdens de eerste Pyreneeën etappe liet de hele Rabo ploeg een knap staaltje werk zien. Thomas Dekker, Michael Boogerd, ze waren fantastisch, maar Rasmussen liet vooral zien wie er de baas is. Don’t f**k with Rasmussen! Hij liet Evans achter zich en vergrootte de 1 min. voorsprong op nummer twee, (tot zondag nog Evans, nu Contador) tot 2.23 min. We hebben de hele uitzending op het puntje van onze stoelen gezeten. De Kazak Vinokourov werd volledig weggereden. Wat deze man tot nu presteerde verdient alle respect. 30 hechtingen in je lijf en je dan nog zo terugvechten. Toch moest hij vandaag lossen. Een strijd tussen hem en Rasmussen was helemaal te gek geweest.

Hoewel er nog een aantal kapers op de kust zijn, denken wij deze week nog veel te kunnen genieten van Rasmussen’s vechtlust. Ik denk dat ze in Denemarken nu al spijt hebben van zijn schorsing voor het WK en de spelen.