Ik Fint Ut Gesellug

Zo, dat hebben we dan toch echt weer gehad, de zomer. We kunnen natuurlijk amper van een zomer spreken, maar de herfst is in ieder geval goed begonnen.
Mijn zoon was als een half verzopen kat teruggekeerd van zijn krantenwijk en aangezien ik er praktisch langs kom gaf ik hem een half uurtje later een lift naar het station. In een drijfnat kloffie in de trein zitten is tenslotte geen pretje.

Natuurlijk hebben we de afgelopen nachten al het een en ander aan onweer gehad, maar daar heb ik niets van gemerkt. Vanmorgen begon de herfst voor mij dus pas echt en ik vind het heerlijk!
Ik houd ook wel van een zomerzonnetje hoor en het weelderige groen om me heen, maar de herfstkleuren en de woest uitziende luchten, de felle buien, wind en onweer zijn gewoonweg prachtig. Moeder Natuur op haar best.

Zo zat ik vanmorgen dus in de stevige bui in mijn auto. Het was donker buiten en dat geeft me dan zo’n knus gevoel in die donkere auto, waarvan de verwarming zachtjes staat te snorren en de ruitenwissers in een bijna hypnotiserend ritme over de voorruit zwiepen.
Ik heb tijdens zo’n ritje ook geen radio nodig. Stel je voor dat ik de geluiden van de regen op de weg en op het dak van de auto mis. Prachtig is de Beemster polder in dit weer. Ik heb het er al eens eerder over gehad. Ik houd gewoon van dat landschap.

In de plenzende regen stapte ik uit op de parkeerplaats bij kantoor, waar één boom al zo goed als bladloos is. Over herfst gesproken.
Als je snel uit wil stappen en zo droog mogelijk wilt blijven, is er een foefje om dat te voor elkaar te krijgen. Ik herinner me een aflevering van Magnum P.I. waarin Tom Selleck altijd moest rennen voor zijn leven om uit de kaken van twee Dobermann Pinchers te blijven. Hij vertelde toen dat hij zichzelf dan dwong zich te concentreren op de autosleutel en het sleutelgat van de rode Ferrari die hij altijd “Leende”. Als hij meer op de honden zou letten zou hij de sleutel niet meteen in het slot krijgen, of zelfs laten vallen en dan zou hij te laat zijn.
Zo zorgde ik dat ik mijn sleutel in de aanslag had, concentreerde ik me op het slot en met drie sprongen stond ik onder de luifel boven de ingang.

Ik keek tevreden om naar de dansende waterpoppetjes en hield de deur open voor de directeur, die zichtbaar meer moeite had met het droog binnenkomen. Zoals ik al zei, ik houd van de herfst en de regen..