
De bouwvakkers hadden aan beide kanten van mijn nieuw te bouwen dakopbouw een aantal rijen pannen verwijderd, maar vergeten het naakte dakbeschot af te dekken.
U kan het gevolg wel raden. Regenwater in mijn bed, langs de muren in alle slaapkamers. Water dat uit de verlichting liep en uit de naden in het plafond. Overal stonden en lagen emmers, bakken en handdoeken. “Kutterdekut” was de afgelopen nacht het meest gehoorde woord in huize Sellmeijer, naast de andere gebruikelijke krachttermen. Er was geen houden meer aan. De slechte slapers onder u weten wat voor stortbuien er zijn gepasseerd. Pas om 4 uur klaarde het een beetje op en vielen vrouwlief en ik in slaap tussen de handdoeken en bij het geluid van in emmers vallende druppels.
Vanmorgen waren de bouwvakkers er erg mee aan, zoals dat heet. De uitvoerder is voor het gemak maar niet komen opdagen. Die voelde de bui wel hangen, om maar even in regentermen te spreken. Hij heeft nogal moeite met afspraken maken. Zo was de hele klus al vier keer uitgesteld en toen zij woensdag eindelijk begonnen, werd mij beloofd dat zij tot en met zaterdag door zouden gaan. Vrijdagmiddag, na het eten van patat en gehaktballen op mijn bank, werd er “prettig weekend” gezegd. Zo werd weer een afspraak om zeep geholpen.
Ik zal de naam van het bedrijf (nog) maar niet noemen. Eerst maar eens kijken hoe dit opgelost gaat worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten