Het is een beetje een saaie boel, dat leventje van mij. Ik maak nou nooit eens wat mee. Alles gaat gewoon zijn gangetje. Zondag vulde ik mijn belastingaangifte in en verder niets. Maandag gewoon weer naar het werk en ’s avonds eten koken, opeten en een tukkie doen. Ik maakte een flash animatie voor Theatergroep Purple en dat was de derde variant al, dus veel nieuws was daar ook al niet aan. Ik mailde het file-tje naar mijn collega Jasper en dat was het weer voor die dag.
U zult begrijpen dat ik bijna een gat in de lucht sprong toen ik even daarna mijn computer opblies. Ik wilde mijn machientje afsluiten en hing nog met mijn rechter wijsvinger boven de muisknop, toen de computer vanzelf op zwart ging.
“Huh?” Reageerde ik verbaasd en ik keek nog verbaasder naar mijn muis. Ik had toch nog niet geklikt?Ik keek omlaag naar mijn computer. Echt, het lampje was uit.
“Krijg nou tieten..” Mompelde ik en wat rook ik toch?
Brand! Of liever, verbrande elektronica.
Ik ging op mijn knieën en snuffelde boven mijn computer, alsof ik op zoek was naar bedorven stroom. Ja hoor, het ding stonk als de hel, was oververhit geraakt en -ik drukte de powerknop nog eens in- overleden. Ik trok de stekker uit het stopcontact en bleef nog een aantal minuten om mijn computerkast heen draaien. Ik hield het ding in de gaten om te zien of er geen vlammen uitkwamen. Na verloop van tijd voegde ik mij toch maar bij mijn vrouw in onze Lits jumeaux.
“De computer is overleden.” Zei ik. “oververhit en opgeblazen.”
“Oh, daar houd ik nou helemaal niet van.” Zei ze bezorgd en viel in slaap.
Ik , die normaal bij het zien van zijn kussen al in slaap valt, lag nog anderhalf uur wakker en te luisteren of ik knapperende vlammen de trap op hoorde komen. Had ik die brandblusser niet alvast mee naar boven moeten nemen?
De volgende morgen stopte ik de stekker er weer in en drukte op het powerknopje van de computer.
Nee, ik had het niet gedroomd. Hij deed het echt niet meer.
Trala! Ik kon die dag een heel nieuw speledingetje bestellen. Via de baas weliswaar, want normaal kan Bruintje dat niet trekken. Dat kost me weer een paar ATV dagen, maar dat mag de pret niet drukken.
“De computer is overleden.” Zei ik. “oververhit en opgeblazen.”
“Oh, daar houd ik nou helemaal niet van.” Zei ze bezorgd en viel in slaap.
Ik , die normaal bij het zien van zijn kussen al in slaap valt, lag nog anderhalf uur wakker en te luisteren of ik knapperende vlammen de trap op hoorde komen. Had ik die brandblusser niet alvast mee naar boven moeten nemen?
De volgende morgen stopte ik de stekker er weer in en drukte op het powerknopje van de computer.
Nee, ik had het niet gedroomd. Hij deed het echt niet meer.
Trala! Ik kon die dag een heel nieuw speledingetje bestellen. Via de baas weliswaar, want normaal kan Bruintje dat niet trekken. Dat kost me weer een paar ATV dagen, maar dat mag de pret niet drukken.
Zo maak je nog es wat mee, hè?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten