Kssssst!

In Arnhem is gisteren een 42 jarige man neergestoken door zijn buurman nadat hij diens katten had verjaagd. De 29 jarige buurman is gearresteerd en het mes is in beslag genomen. Het is zo’n berichtje in de krant waar de meeste mensen overheen lezen. Ik schrok er echter nogal van. Ik doe dat namelijk ook regelmatig. Katten verjagen bedoel ik.
Waarom?

Dat zit zo. In het hele blok waar ik woon is de enige groene tuin die van ons. Wij hebben een tuin van 12 x 6 meter met prachtig gazonnetje, bomen, een blauwe regen en een hortensia die ooit in een pot in de kamer verschrikkelijk in de weg stond. De hortensia won ik ooit eens in een belspelletje bij Radio Noord Holland. Ik moest raden wie het lied “Bakerstreet” zong. De plant is van ellende in de tuin gezet, daarna nog drie maal verplaatst en uit gegroeid tot een prachtige struik van een meter in omtrek en hoogte.

Wij hebben een vijver zonder vissen, maar waarin water- en moerasplanten weelderig groeien en bloeien en die druk bezocht wordt door padden.

Wij zijn nogal trots op onze tuin. Alle buren hebben hun tuinen geheel bestraat. Er zijn zelfs buren met een hele kudde katten en geen enkele kattenbak in huis. De katten van diezelfde buren vinden dus hun natuurlijke kattenbak alleen in onze tuin. Dat betekent nogal penetrerende odeurs die de kleine en grote boodschappen van de dieren met zich mee brengen. Omdat ik na een dag hard werken graag even heerlijk burgerlijk in mijn tuintje wil zitten uitblazen, waarbij ik alleen de geuren van onze bloemetjes en plantjes wil opsnuiven, jaag ik dus regelmatig katten weg.

Een simpel “ksst” was ooit genoeg, maar dat maakte op een gegeven moment geen indruk meer. De beesten stonden je gewoon arrogant aan te kijken en te wachten op wat ik dan eens zou proberen. De tuinslang bood uitkomst. Toen dat ook al geen indruk meer maakte (ik dacht dat die beesten bang voor water waren), vlogen er zo nu en dan schoenen, klompen en bezems door mijn tuin. Wees gerust, ik heb er nog nooit een geraakt, maar het had voldoende effect.

Ik zit nu al een tijdje aan schrikdraad te denken. Dan komen ze niet meer over de schutting en hoef ik ze niet meer te verjagen. Dat is zowel voor de katten als voor mij een stuk veiliger, zo is dit weekend dus gebleken.