Eigenlijk wilde ik vandaag mijn teleurstelling over Wielrenner Rasmussen en het verloop van de Tour uitspreken, maar ik ben van gedachten veranderd. Op nhd.nl las ik namelijk een klein artikeltje over het beeld “Sixty Times Elvie”, dat werd gemaakt door Salwa Jabli. Dat ik juist dat artikeltje las voordat ik over Rasmussen zou beginnen, is denk ik geen toeval. Er zijn namelijk zaken die eerder aandacht verdienen dan het gedoe in de Tour de France.
Salwa Jabli beeldt met Sixty Times Elvie namelijk een Afrikaanse vrouw uit die tijdens de stammenoorlog tussen de Hutu’s en de Tutsi’s in Rwanda, begin jaren 90, zestig keer werd verkracht. Daarna werd ze voor dood achter gelaten door de daders, die haar verder geen kogel waard vonden. Aan deze bijzonder traumatische gebeurtenis hield ze ook nog een HIV besmetting over! Wat kunnen mensen toch beesten zijn.
Goed, ik weet wel dat het ondertussen 13 jaar geleden is en dat Rwanda ondertussen weer aardig aan het opkrabbelen is. Ik weet ook van mijzelf dat ik destijds kennis van die oorlog nam, maar het was ver van mijn spreekwoordelijke bed. Wat was er eigenlijk aan de hand, vraag ik me nu af.
Op 6 april 1994 werd het vliegtuig van de Rwandese president Habyarimana neergeschoten, die daarbij om het leven kwam. Meteen begonnen de Hutu’s met hun moordpartijen Tutsi’s en gematigde Hutu’s. Daarbij doodden zij ook nog wat Twa’s (pygmeeën) als dat zo uitkwam. Tijdens deze oorlog werden tussen 500.000 en 1 miljoen mensen op beestachtige wijze vermoord, voornamelijk Tutsi’s en gematigde Hutu’s. Mannen ,vrouwen, kinderen, van wat voor leeftijd dan ook en alleen omdat zij Hutu of Tutsi waren.
Honderdduizenden vrouwen en meisjes werden verkracht, waarvan 70% besmet raakte met het HIV virus en van medische hulp verstoken bleven.
Elvie was daar dus één van. Het beeld is gemaakt in de atelliers van Stichting Studio aan de parkstraat in Zaandam en laat de pijn, wanhoop, ellende en kwetsbaarheid zien di
e Elvie moet hebben gevoeld en die de oorlog voor alle betrokkenen met zich meebracht. De foto van het beeldhouwwerk is al heel confronterend, laat staan als je het in het echt ziet. Ik vraag me af in wat voor gemoedstoestand het beeld is gemaakt. Was Salwa net zo geschokt, boos, geraakt en had ze tijdens het creëren van het kunstwerk net zo'n brok in haar keel als toen ik deze foto zag? Dat moet haast wel en haar inlevingsvermogen maakt dit beeld Kunst met een grote K.
De Tour de France verdiende vandaag mijn aandacht niet. Elvie wel…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten