
Nu heeft Goor de moed gehad om aan één van mijn dierbare jeugdherinneringen te gaan zitten rotzooien. Hij heeft Sugar Baby Love van de Rubettes opgenomen en nou ben ik het echt zat!
Van dat nummer moet hij afblijven. Als ik dat nummer hoor, wil ik dat immer boerende, ongelooflijk nep lachende en gierende hoofd niet zien. Zeker niet als hij wordt omringd door leuke meiden in fleurige seventies outfit. Dat hebben die meisjes niet verdiend.
Toen de Rubettes hun wereldhit scoorden was ik 11 jaar oud. Hun Sugar Baby Love schalde dagelijks over het grote veld van het toenmalige Kamp Bakkum. Dat kamp was een soort van camping, maar dan voornamelijk gevuld met tenthuisjes. Dat waren dan weer houten huisjes met canvas daken, waarop de regen zo gezellig tikte. Ze hadden maar één slaapkamer, waarin het hele gezin dan ook in sliep. Lekker knus en gezellig. Elk jaar stond je huisje ergens anders en dat jaar stond het onze, eigenlijk was het van een oom en tante en leenden mijn ouders het van hen, aan de rand van het grote veld. Op dat veld werd gevoetbald, gebasketbald, getennist, geschommeld en gevliegerd.
Het was een lekker warme zomer en mijn oudere broer van 13 had scharrel met Tanja. Tanja was een Indo meisje met een prachtig gezichtje. Ze was vlot, een tikkie brutaal en vooral zo lekker spontaan. Eigenlijk waren alle vier de broers, ik had er twee boven mij en één onder me, een beetje verliefd op Tanja. Wij zagen haar in elk geval zeer geerne.
Verderop aan de rand van het grote veld stond destijds een grote groene loods of schuur, die aan de voorkant kon worden opengeklapt, zodat er een podium ontstond. Daar stonden dan grote geluidsboxen op, die Rock your baby, Papa was a poor man, The night Chicago died, It’s only Rock ‘n’ Roll, maar vooral keer op keer Sugar Baby Love over het veld heen stuurden. Wij hadden plezier en wij hadden allemaal Tanja, ook al hoorde ze vooral bij mijn broer. Heerlijk, die onbezorgde tijd.
En daar moet Gordon dus vanaf blijven! Bah!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten