Nog maar eens het praatje geld. Behalve 65 plussers met een laag inkomen en werkende alleenstaande ouders gaat iedereen dit jaar er in koopkracht op achteruit. Inflatie meneertje. Uw salaris stijgt wel met ruim 3 procent, maar ja, de prijzen van vooral benzine en uw dagelijkse boodschappen stijgen nog meer, en nog meer dan zij tot nu toe al hebben gedaan.
Woon je in een boerengehucht waar je sowieso een auto nodig hebt om boodschappen te doen, dan ben je dubbel de pineut. Nou gaan er natuurlijk mensen roepen dat ik niet met de auto boodschappen moet gaan doen. Jazeker, ik doe ook wel eens boodschappen, samen met mijn vrouw weliswaar, maar toch. Die boodschappen doen we niet naast de deur, want wat je ver haalt is goedkoper. Zelfs al ga je met de auto. En met al die P.C. Hooft tractoren is onze dorpsstraat op een fiets die niet volhangt met volle tassen al levensgevaarlijk. Dus haal je in de auto voor de hele week boodschappen in huis. Lekker burgerlijk allemaal, maar binnenkort zullen mensen zeggen: “Kijk, zij doen boodschappen met de auto. Waar doen ze het van?”
Normaal zou ik bij het horen van zo’n bericht over dalende koopkracht even diep zuchten, mijn schouders ophalen
en een uiltje knappen. Zo van “Er is toch niks aan te doen”.
Deze keer zat ik een paar minuten later met stomme verbazing naar de minister van financiën te luisteren, die in gesprek was met Frits Wester. Wouter Bos zat trots glimlachend te vertellen dat er in 2007 in plaats van het verwachte begrotingstekort een begrotingsoverschot (!) is behaald.
Wouter is blij en wil eens kijken of we het dit jaar nog beter kunnen doen en dus gaan we er allemaal op achteruit.
Huh? Mis ik nou iets? We hebben zojuist met zijn allen al meer dan verwacht binnengebracht. Ik zou bijna trots op Nederland worden.
Ik wou dat ik oud en berooid was. Ik kijk eens opzij en zie mijn vrouw en kinderen op de bank naar De Gouden Kooi kijken. Nee, alleenstaande ouder is ook geen optie. Buiten dat ik mijn vrouw graag zie en zielsveel van mijn kinderen houd, verafschuw ik het idee om samen met mijn kinderen naar dat programma te moeten kijken.
Woon je in een boerengehucht waar je sowieso een auto nodig hebt om boodschappen te doen, dan ben je dubbel de pineut. Nou gaan er natuurlijk mensen roepen dat ik niet met de auto boodschappen moet gaan doen. Jazeker, ik doe ook wel eens boodschappen, samen met mijn vrouw weliswaar, maar toch. Die boodschappen doen we niet naast de deur, want wat je ver haalt is goedkoper. Zelfs al ga je met de auto. En met al die P.C. Hooft tractoren is onze dorpsstraat op een fiets die niet volhangt met volle tassen al levensgevaarlijk. Dus haal je in de auto voor de hele week boodschappen in huis. Lekker burgerlijk allemaal, maar binnenkort zullen mensen zeggen: “Kijk, zij doen boodschappen met de auto. Waar doen ze het van?”
Normaal zou ik bij het horen van zo’n bericht over dalende koopkracht even diep zuchten, mijn schouders ophalen
en een uiltje knappen. Zo van “Er is toch niks aan te doen”.Deze keer zat ik een paar minuten later met stomme verbazing naar de minister van financiën te luisteren, die in gesprek was met Frits Wester. Wouter Bos zat trots glimlachend te vertellen dat er in 2007 in plaats van het verwachte begrotingstekort een begrotingsoverschot (!) is behaald.
Wouter is blij en wil eens kijken of we het dit jaar nog beter kunnen doen en dus gaan we er allemaal op achteruit.
Huh? Mis ik nou iets? We hebben zojuist met zijn allen al meer dan verwacht binnengebracht. Ik zou bijna trots op Nederland worden.
Ik wou dat ik oud en berooid was. Ik kijk eens opzij en zie mijn vrouw en kinderen op de bank naar De Gouden Kooi kijken. Nee, alleenstaande ouder is ook geen optie. Buiten dat ik mijn vrouw graag zie en zielsveel van mijn kinderen houd, verafschuw ik het idee om samen met mijn kinderen naar dat programma te moeten kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten