
Ik mag mezelf, samen met mijn dochter, lid van de Perguruan Pencak Silat Manyang familie noemen en dat is best bijzonder. Gewoon, omdat je jezelf ook echt lid van een heel speciale familie voelt.
Het mooie van het vertalen van het boek (Pencak Silat Seni Beladiri Indonesia. Deel I) is dat je heel wat wijzer wordt, wat betreft de filosofieën en leefwijze binnen het Pencak Silat. Hetgene wat ik vooral zo bijzonder vond, het familiegevoel, blijkt bij alle Pencak Silat organisaties een vaste waarde te zijn, een verplichting voor de oprichters en erfgenamen van elke stijl. Kepala Guru Pelatih C.D. Kessing van Manyang Europa heeft dat met speelse moeite weten te bewerkstelligen. Zijn dochter en schoonzoon doen daarin alleen al niet voor hem onder. Petje af, je dochter naar de sportschool brengen is bijna een uitje.
Ik ben best een beetje trots dat ik er een beetje aan mee heb mogen werken.
1 opmerking:
Volkomen terechte trots! Lijkt me een organisatie met bezielde mensen.
Nu nog afwachten of het een 'goede' vertaling geworden is :-p
Een reactie posten