
Door het schoonheidbeeld dat in onze maatschappij heerst, gaan onze gezellige dikkertjes twijfelen. Zij gaan opeens naar de sportschool, waardoor ik als volslank persoon vaak bij een toestel in een rij sta waar ze bij de Efteling jaloers op zouden zijn. En dat allemaal door het voorbeeld van eng magere modellen die uit pure frustratie en chagrijn met telefoons naar hun interieurverzorgsters gooien.
De boswachter is een uitstervend beroep in Nederland. Er is gewoon steeds minder bos, steeds meer Nederlanders worden te dik en gaan het bos niet meer in. Zullen de boswachters uit angst voor hun eigen hachje aan de alarmbel hebben getrokken?
Of komt het door het Nederlands Instituut voor Onderzoek van de gezondheidszorg (NIVEL)? Dat zegt namelijk dat geen enkele huisarts een “groene wandeling” voorschrijft tegen zwaarlijvigheid. Nee, ik dank je de koekoek! De gestreste huisarts weet zelf ook waar hij zijn rust moet vinden. Daar gaat hij zijn patiënten niet heen sturen. Tevens komen wij in een vicieuze cirkel terecht. De geoefende wandelaar zal uit het bos weg blijven omdat daar opeens hele kuddes gezellige mensen luidruchtig lopen te lachen. Het lichaamsgewicht van deze ex-wandelaars zal door de plotselinge stagnatie van lichaamsbeweging dan vanzelfsprekend toenemen.
Nee, zoals gezegd is er wat mij betreft niets tegen de wat dikkere medemens, maar om ze nou allemaal tegelijk in onze steeds schaarser wordende natuur los te laten..
Zij mogen van mij gewoon op zondagmorgen een slagroompunt naar binnen schuiven hoor, die zij dan de dag ervoor al wandelend hebben opgehaald bij bakker, supermarkt of marktkraam, waar het een komen en gaan is van vrolijke, gezellige mensen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten