Censuur

Aan het einde van de vorige week was hij al in het nieuws met zijn programma waarin hij de praktijken van een pedofiel aan de kaak zou stellen: Peter R. de Vries.

De pedofiel, een zeilinstructeur, werd in 2004 veroordeeld tot een taakstraf en een verplichte behandeling, omdat hij twee jaar lang een minderjarige jongen op zijn zeilschool seksueel had misbruikt. Tevens mocht hij drie jaar lang geen les geven aan kinderen. Omdat hij zijn proeftijd al eerder aan de laars lapte moest de man al eens zes maanden de cel in. De drie jaar proeftijd zijn nog steeds niet voorbij en alweer geeft de man zeilles aan kinderen tijdens zeilkampen.

Toen de zeilinstructeur hoorde dat de Vries een uitzending aan zijn persoontje wilde wijden, stapte hij naar de rechter. Deze oordeelde dat de privacy van de zeilinstructeur zwaarder woog en vond ook dat de Vries de man als “illustratiemateriaal” gebruikte bij het vraagstuk waarom veroordeelde pedofielen na het uitzitten/-dienen van hun straf gewoon weer met kinderen mogen werken.

De Vries kondigde zelf het uitstellen van zijn uitzending aan. Het frappante was dat de rechter de documentaire niet heeft gezien, domweg omdat deze tijdens de zitting nog niet klaar was. Het lijkt mij als simpel, doch logisch denkend burger dat een rechter een dergelijk oordeel helemaal niet kan vellen zonder te hebben gezien waar het nou eigenlijk over gaat. Waarschijnlijk wilde hij voorkomen dat hij in het weekend weer moest komen opdraven om de documentaire alsnog te kunnen zien voordat deze zou worden uitgezonden en gaf hij de pedofiel, die zelf dus al minstens twee keer het oordeel van de rechterlijke macht aan zijn laars heeft gelapt, het voordeel van de twijfel. Dat terwijl de man volgens Peter R. ouders van minderjarige leerlingen niet juist inlicht over zijn verleden en zijn nog altijd geldende proeftijd. “Censuur” en “beperking van de persvrijheid” zijn termen die bij mij opkomen.

Peter R. de Vries kennende laat hij zich, verzekerd van zijn gelijk, niet uit het veld slaan. Hij gaat in hoger beroep. Op aanraden van de politie zit de instructeur ondertussen ondergedoken.

En dat lijkt mij dan weer een gelukje voor de rechter die uitzending van grote delen van Peter R. de Vries, Misdaadverslaggever verbood. Stel dat de instructeur gewoon illegaal was blijven doorwerken en zich vergrepen had aan een kind van onwetende ouders. Dan had de edelachtbare een groot probleem gehad. Dan was hij vast en zeker “illustratiemateriaal” in één van Peter R. de Vries’ toekomstige uitzendingen geworden.